Cytat z Wikipedii, hasło: Język bułgarski Samogłoskiedytuj
W wielu wypadkach jedynie miejsce akcentu decyduje o różnym znaczeniu dwóch wyrazów o jednakowej formie graficznej, np.:
"e" wymawiamy jak polskie "e" /?/
"?" wymawiamy jak polskie "i" /i/
"a" w wymowie jest podobna do polskiego "a" /a/
"?" najbardziej charakterystyczna samogłoska języka bułgarskiego. Nie ma odpowiednika w języku polskim. /??/
"o" wymawiamy jak polskie "o" /?/
"y" wymawiamy jak polskie "u" /u/
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_bułgarski
W piśmie łączy się je z
W języku literackim dopuszcza się tylko redukcję a : ?.
Większość spółgłosek wymawia się jak ich polskie odpowiedniki.
W języku bułgarskim rozróżnia się trzy rodzaje rzeczowników: męski, żeński i nijaki. Przynależność do poszczególnych rodzajów opiera się na zakończeniach rzeczowników.
-a, -? -o, -?o
?a?a ? ojciec, ?o?e?a ? kolega, c???? ? sędzia, ????o ? wujek, ???o ? dziadek
zerowa (wyraz kończy się spółgłoską)
pa?oc?-? ? radość, co?-? ? sól
-e -? -y
???e ? twarz, ?y?e ? pies, ?a?c? ? taksówka, ?yp? ? jury, ???y ? klejnot
Na samogłoskę kończą się też niektóre imiona męskie: ???o?a ? Mikołaj, M??e ? Miłe i inne.
Rzeczowniki występują w dwóch liczbach: pojedynczej i mnogiej.
-?
Rzeczowniki jednozgłoskowe przybierają końcówki -o?e lub -e?e (po wygłosowej ?), a wielozgłoskowe -?.
Język bułgarski posiada określone formy rodzajnika.
Formy z rodzajnikiem zawsze oznaczają przedmiot dokładnie określony lub znany już poprzednio, np.:
Nie używa się rodzajników:
Przymiotniki bułgarskie rozróżniają rodzaj męski, żeński i nijaki oraz liczbę pojedynczą i mnogą. Mają też formy z rodzajnikiem.
W języku bułgarskim rozróżnia się trzy stopnie: równy, wyższy i najwyższy. Stopień wyższy i najwyższy tworzy się przez dodanie do stopnia równego pewnych partykuł zachowujących stały akcent. W piśmie łączy się je z przymiotnikami za pomocą łącznika.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Język_bułgarski
Ekspresowe tłumaczenia tekstów w biurach tłumaczeń
Biura tłumaczeń starają się dokonywać szybkich translacji. Praca specjalistów zatrudnionych w takich miejscach może odbywać się całodobowo, jeżeli tylko zostanie dobrze przygotowana i zaplanowana. Dlatego obsługą takich biur zajmują się nie tylko sami tłumacze, ale również osoby pracujące na zapleczu i dokonują na przykład potrzebnych napraw czy przygotowania nowych sprzętów do użytku. Dla pracowników biur tłumaczeń ważne jest to, aby mieli zapewniony dostęp do komputerów i Internetu przez całą dobę i mogli dzięki temu wykonywać otrzymywane zlecenia. Poza tym nie mogą oni mieć problemów z dostępem do potrzebnych im słowników i innych pomocy. Dzięki temu będą mogli od razu przystąpić do tłumaczenia każdego tekstu niezależnie od jego wielkości.